باید توجه داشت که دریا درمانی تنها به شنا کردن محدود نمی شود بلکه به چیزهایی که در سطح زیر و پیرامون دریا بوده گسترش و تعمیم پیدا می کند. عناوین و ترمینولوژیهایی که ذیلا به آنها اشاره می شود موید وسعت کاربرد دریا درمانی می باشد.درمان به وسیله رسوبات دریا(slime therapy) درمان به وسیله استحمام در دریا (Balneo therapy)درمان از طریق شن داغ کنار دریا(Psammo therapy) آفتاب درمانی(Helio therapy) درمان به وسیله نسیم دریایی(Anemo therapy) مهمترین مزیت دریا درمانی برای بیماری های روماتیسمی بخش هیدروتراپی و آب درمانی آن می باشد زیرا آب دریا با داشتن خاصیت شناوری می تواند انسان را در خود معلق نگه دارد (Buoyancy of water) و بدین ترتیب استرس به مفاصل وارد نمی شود، انقباض عضلات را تسهیل و باعث تقویت آنها می گردد واز مفاصل محافظت می نماید. ممکن است بپرسید آیا تفاوت هیدروتراپی و دریا درمانی در چیست؟ اولا دانسیته آب دریا بیشتر است و ضمنا انسان از تجلیلات ساحل لذت برده قدم زدن در آب ساحل و امواج دریا به او آرامش می بخشد زیرا آزادی عمل برای عضلات فراهم می آورد که مجموعا این ورزش مفرح در بهبودی، توانایی و well being بیمار نقش موثری ایفا می نماید با توجه به اینکه سرما و رطوبت دریا درد مفاصل و خشکی عضلات را افزایش می دهد، لذا لازم است رطوبت، درجه حرارت آب دریا، سرعت و جهت باد و فشار هوا قویا قبل از درمان مد نظر قرار گیرد بنابراین جز در مناطق حاره در دیگر نقاط جهان فقط در فصول معینی این درمان امکان پذیر می باشد. اروپائیان برای اینکه دریا درمانی را به تمام اوقات سال تعمیم دهند آب دریا را گرفته، به استخرهای مخصوصی منتقل می کنند و با ایجاد درجه حرارت آب به 37 و برای برخی بیماران به 42-40 آب درمانی را امکان پذیر می سازند.از دیگر خواص شایان ذکر آب درمانی وجود جلبک دریایی بوده که ازدیاد جریان خون در پوست را باعث می شود و روغن ماهی که عمدتاFAW_3  می باشند PGE3 و LPB5 را افزایش داده و در نتیجه بیماریهای روماتیسمی و التهابی را کاهش می دهد.